oceniająca: thebestgirl
Pierwsze wrażenie- 7 pkt
Tradycyjnie zacznę od adresu bloga. Pamiętnik desperatki- pierwsze co przychodzi mi na myśl to, to że będziesz pisała o sobie, a słowo desperatki- cóż może to twoja cecha osobowości. Klikam na bloga i jestem zaskoczona, choć przeszła mi przez myśl i taka tematyka, bo będzie opowiadanie. Adres strony jest krótki i łatwy do zapamiętania, choć gdybyś rozdzieliła go myślnikiem to ładniej by wyglądał.
Na belce jest cytat, ale brakuje mi w nim cudzysłowie. Co do nagłówka to mam mieszane uczucia. W sumie jest prosty, schludny, ale z drugiej strony ta dziewczyna do niego nie pasuje, jest jakby to ująć, odblaskowa, a kolorystyka nagłówka jest utrzymana w brązie.
Podobają mi się kolory bloga, bo jakoś tak mnie odprężają. I choć blog nie ma dużej palety kolorów to akurat tu dobrałaś je minimalistycznie, co dało efekt przytulności bloga- miło.
Szablon- 10 pkt
Do czcionki w postach nie mogę się przyczepić jest duża i czytelna. W menu już jest gorzej, bo dostaję oczopląsu i nie mogę się rozczytać. Jedna literka na drugiej. Zmień ją na bardziej przyjazną.
Menu- jest wszystko co najważniejsze. Od razu weszłam w zakładkę pt. O blogu, żeby lepiej się z nim zapoznać. Zamieściłaś w zakładce genezę i streszczenie co jest dużym plusem przy blogach z opowiadaniami. Co do kolorystyki bloga to wypowiedziałam się już wyżej. Ogólnie blog jest schludny, ale jakoś mnie nie porywa. Zobaczymy co będzie dalej...
Tradycyjnie zacznę od adresu bloga. Pamiętnik desperatki- pierwsze co przychodzi mi na myśl to, to że będziesz pisała o sobie, a słowo desperatki- cóż może to twoja cecha osobowości. Klikam na bloga i jestem zaskoczona, choć przeszła mi przez myśl i taka tematyka, bo będzie opowiadanie. Adres strony jest krótki i łatwy do zapamiętania, choć gdybyś rozdzieliła go myślnikiem to ładniej by wyglądał.
Na belce jest cytat, ale brakuje mi w nim cudzysłowie. Co do nagłówka to mam mieszane uczucia. W sumie jest prosty, schludny, ale z drugiej strony ta dziewczyna do niego nie pasuje, jest jakby to ująć, odblaskowa, a kolorystyka nagłówka jest utrzymana w brązie.
Podobają mi się kolory bloga, bo jakoś tak mnie odprężają. I choć blog nie ma dużej palety kolorów to akurat tu dobrałaś je minimalistycznie, co dało efekt przytulności bloga- miło.
Szablon- 10 pkt
Do czcionki w postach nie mogę się przyczepić jest duża i czytelna. W menu już jest gorzej, bo dostaję oczopląsu i nie mogę się rozczytać. Jedna literka na drugiej. Zmień ją na bardziej przyjazną.
Menu- jest wszystko co najważniejsze. Od razu weszłam w zakładkę pt. O blogu, żeby lepiej się z nim zapoznać. Zamieściłaś w zakładce genezę i streszczenie co jest dużym plusem przy blogach z opowiadaniami. Co do kolorystyki bloga to wypowiedziałam się już wyżej. Ogólnie blog jest schludny, ale jakoś mnie nie porywa. Zobaczymy co będzie dalej...
Treść- 15 pkt (na zachętę)
Zabieram się do lektury...
Prolog
Nie powalił mnie swoją długością, ani treścią. Czytając ten krótki tekst, ziewałam. Mogłaś bynajmniej opisać trochę główną bohaterkę, bo jak na razie dowiedziałam się tylko tyle, że ma na imię Julie. Jak dla mnie to piszesz za prostym językiem. Dialogi strasznie kuleją, są sztuczne i nudne. Ale mam nadzieje, że dalej będzie lepiej.
2. Znaki
Zacznę od plusów, a więc cieszę się, że do każdego rozdziału zamieszczasz sentencję, które są związane z tematyką opowiadania. O, zaczyna się coś dziać. Teraz będzie już trochę gorzej. Zacznę od tego, że piszesz strasznie krótkie rozdziały. Oceniając poprzednie blogi z opowiadaniami zetknęłam się na fragmenty, które zajmowały przeciętnie 7-8 stron, a twój drugi rozdział zajmuje zaledwie 2 strony. Kulejesz nie tylko nad dialogami, ale też w przypadku opisów nie zachwycasz. Po prostu są nijakie, jakby ich w ogóle nie było. Nie opisujesz w nich uczuć bohaterów, ani ich wyglądu, czy charakteru.
5. Tajemnice
Nie czytając dwóch rozdziałów spokojnie mogłam się odnaleźć w temacie, ale nie ukrywam, że zabrać mi się do czytania tego fragmentu, było bardzo ciężko. Muszę przyznać, że jest trochę lepiej. Ten rozdział zajmuje 3 strony. Zaczynasz opisywać uczucia i wreszcie mogę wejść do twojego świata, wczuć się w główną bohaterkę. Miłe zaskoczenie. Jak na razie ten rozdział jest na plus, najlepszy jaki dotąd przeczytałam na tym blogu. Czuję, że wraca, we mnie, wiara w tego bloga.
7. Nowe życie
To opowiadanie naprawdę ma zadatki i potencjał, ale musisz popracować nad swoim zasobem słów. Ogólnie masz lekki styl pisania, ale z tego co ja zaobserwowałam to, albo piszesz bardzo proste zdania (słowa), albo takie których sama nie rozumiesz, a ja tym bardziej. Jednak umiesz zaskoczyć i miejscami pisać bardzo ładnie. Ale co do rozdziału. Zaczyna się coś dziać. Uważam, że piszesz coraz dłuższe fragmenty i z rozdziału na, rozdział twój styl poprawia się, a także dialogi zaczynają nabierać sensu.
Podsumowując piszesz coraz lepiej i ciekawiej, bardzo mnie to cieszy. Jeszcze troszeczkę pracy i gwarantowany sukces. Poćwicz tylko nad zasobem i doborem słownictwa, a także nad akcją, bo naprawdę jest ciekawa tylko, że czasem jest jej za dużo w jednym rozdziale, a w następnym nie ma jej wcale.
Poprawność- 1 pkt
Pamiętaj, że zaczynając dialog od nowej linijki też robimy akapit klawiszem "Tab", a nie spacją.
Trochę błędów się nazbierało:
- Powiem rodzicom, będziesz miała przechapane. - może i jestem kapusiem, ale to miało być dla jej dobra.- przechlapane
Ja schowałam sie za filerem czując jak szalenie bije mi serce, chyba nie powinnam tego usłyszeć. - literówka się
Rozejrzałam sie po szatni, znowu tylko kilka osób ćwiczyło, więc pewnie nasza pani będzie wściekła. Skupiłam swój wzrok na Keirze.Według mnie była idealna, piękna, ale nie przeciętna.- zabrakło ę i spacji.
- Uspokój się i przestań tak dużo mówić, w zamian za to możesz po prostu być miła i pocałować mnie. - powiedział arogancko myśląc, chyba, że jego słowa sprawią, że to zrobię, jednak ja nie chciałam zachowywać się jak siostra, co prawda Adrien był cholernie przystojny, ale ja mam chłopaka, który mnie kocha, a ja jego, więc nie mogę się tak zachowywać.Poczułam nagły przypływ energii i spoliczkowałam chłopaka, a na jego twarzy prócz gniewu pojawiło się wielkie zdziwienie. Nowe zdanie zaczynamy wielką literą, a po kropce musi być spacja.
Chłopak podszedł do nas, jednak z żadną z nas sie nawet nie przywitał. - się
Co prawda myśl, że Roxi jest teraz gdzieś z wampirem przyprawia mnie o dreszcze, ale z drugiej strony, jeśli potrafi.a oni się zmienić i żyć normalnie to czemu by im na to nie pozwolić?- chodziło ci o potrafili?
6. Inni
Nie brałam udziały w lekcjach,- Nie brałam udziału w lekcjach,
miałam ochotę zacząć krzyczeć, ale ten zaczął.- to zdanie dziwnie brzmi, bo są powtórzenia.
bo wie, że cała Rada wie o jego istnieniu.- powtórzenia
po prostu był w jej stylu. Gdy znowu zaczęłam płakać jak małe dziecko po prostu- powtórzenia
4. Decyzja
nie dał by sobie rady - dałby.
Macie przechlane moje panny - przechlapane. Muszę przyznać, że to zdanie mnie rozbawiło.
3. Zmiany
Jeśli takim tempem miała być uciekać - miałabyś
jesteś naprawdę nie miła - niemiła.
Podsumowując, masz problem z ę, ą... piszesz e, a powinno być ę, popracuj nad tym. Zaobserwowałam też, że miewasz kłopoty ze składnią i nieraz wychodzą ci bardzo śmieszne i niejasne zdania. No i te liczne powtórzenia, miałam ich po prostu dość.
Pomysł- 1 pkt
No i tu to nie grzeszysz oryginalnością. Wampiry po Sadze Zmierzchu, Pamiętnikach wampirów i wiele innych są nudne. Może teraz uznacie mnie za jakąś dziwną, to na prawdę nie obejrzałam ani jednej części Zmierzchu czy innych kultowych filmów tego typu. Nie czytałam też książek tego typu i jestem laikiem w tej tematyce. Uważam jednak, że to opowiadanie jest na pewno podobne do Zmierzchu itp. Choć pomysł jest dobry to na pewno nie oryginalny. Bohaterowie- 1 pkt
Mieszanka dziwności ze sztucznością. Trochę dużo tych stworów jak na jedno opowiadanie. Może zacznę od głównej bohaterki, czyli Julie. Jest ona czasem sztuczna i płytka. Trudno wczuć mi się w jej emocje i bliżej ją poznać. Myślę, że wciąż szuka prawdziwe siebie, ale jakoś nie może znaleźć dobrej drogi i dlatego nie ma charakterystycznych i ciekawych cech. Inne postacie też jakoś nie zapadają w pamięci i nie darze ich zbytnią sympatią. Musisz dużo nad nimi popracować, ale też zacząć wcielać się w każdą postać z osobna. Opisuj ich uczucia, wygląd, charakter... To na pewno pomoże.
Autorka- 3 pkt.
Podoba mi się, że napisałaś coś o sobie. Zawarłaś tam najważniejsze informacje. Lubie ludzi z pasją. Po przeczytaniu opisu muszę przyznać, że powinnaś właśnie tak pisać jak w opisie o tobie. Napisałaś bardzo ciekawie, nie nudziłaś no i zaskoczyłaś. Jeśli pisałabyś w takim stylu opowiadania to były by o wiele lepsze. No i humor ci tu dopisywał.
Razem: 38 pkt
Ocena: dostateczny + (zabrakło jednego punkcika do czwórki, chciałam gdzieś dodać jakiś punkt, ale nie mogłam)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz